به گزارش همشهریآنلاین به نقل از روزنامه شهروند، شکایت و گله پیش هر که میبرند، دست خالی و ناامیدتر از گذشته برمیگردند سر خانه اول. «هر کسی از گردن خودش رد میکند.» ترس عزادارشدن دارند؛ واهمه تکرار کابوس «متروپل». سقف خانهشان دیگر امن نیست برای نفس کشیدن و از ترس داغ نماندن بر دلشان به چادرهای مسافرتی رو آوردهاند.
فرماندار گفته بروید «شیرینشهر»». نام «شیرینشهر» داد مرد میانسال همسایه را درمیآرود. «آنجا جای زندگی است؟! خانه دارد، اما هیچکسی آنجا نمیرود. فرماندار خانوادهاش را آنجا میبرد؟» مرد همسایه دو سالی بود از خانه به دوشی رها شده بود. مردی که زن و چهار کودکش را زیر سقف یکی از همین خانهها آورده برای دمی آساییدن. «از خدایشان است ما خالی کنیم تا ساختمان را بریزند پایین و ماجرا تمام شود.» دستانش را روی سر سایبان چشم میکند و به خانههای در حال فروریختن اشاره میکند. «ساختمان را بریزند پایین ما بیخانه میشویم. ۸۰-۷۰ خانوار میمانند و یک زمین خالی.»
زنی از چادر مسافرتی بیرون میزند تا قهوه عربی را به اطرافیان تعارف بزند. «ما هنوز داریم قسط وام خرید همین خانهها را میدهیم.» دادوبیداد اهالی تمام فضا را به اسارت خود میبرد. یکی از قسطهای نداده مینالد و آن یکی «باوی» را نفرین میکند. «ما حاضریم «ملاثانی» و روستاهای اطراف برویم، اما «شیرینآباد» نه.»
ما هنوز داریم قسط وام خرید همین خانهها را میدهیم. داد و بیداد اهالی تمام فضا را به اسارت خود میبرد. یکی از قسطهای نداده مینالد و آن یکی «باوی» را نفرین میکند. «ما حاضریم «ملاثانی» و روستاهای اطراف برویم، اما «شیرینآباد» نه.
فیلمهای «عدالت۲» به استرالیا و قاره دور رسیده
دوست و فامیل و آشنا هرکجای دنیا داشتند از «عدالت۲» برایش فیلم فرستادند. یکی برای آشنایش در آلمان فرستاده. آن یکی پسرخالههایش آمریکا هستند و فیلمهای ترکهای مجتمع را دیدهاند. پسرعمههای آن یکی سالهاست رفتهاند استرالیا و حالا خبر از وضعیت مجتمع «عدالت۲» دارند. «فیلمها را برای دوست و آشنا در کشورهای دیگر فرستادیم آنها پخش کنند شاید مسئولان اینجا پیگیر شوند.»
چندتایی تصمیم گرفتهاند بساط چادرها را جمع کنند و به خانههایشان برگردند. «تا در بوق و کرنا نکنیم مسئولان شهری به خودشان نمیآیند.» یکی از مردهای ساکن مجتمع با دست به گوشهای از خیابان «آذین» اشاره میکند. «دادگاه همینجاست ۵ دقیقه با ماشین با ما فاصله دارد. چرا دادستان رأی ویژه صادر نمیکند تا افرادی که این مجتمع را ساختهاند، دستگیر شوند؟»
همگی بر این مسأله اتفاق نظر دارند که چرا دادگاهی ضربالاجل تشکیل نمیشود تا سازندهها بگویند چطور این ساختمان را بالا بردهاند. «خود فرمانداری، شهردار و دادستان خانوادهشان را میآورند اینجا زندگی کنند؟»
یکی از مردها بهار بیشتری به خود دیده و مویی سفید کرده. آنقدر داد زده که خش افتاده به صدایش. «دو تا آجر میگذاری دم خانهات شهرداری گیر میدهد، پس چطور این ساختمان بالا رفته؟ ناظر کار چه کسی بوده؟ یعنی هیچ گزارشی از این ساختمان برای شهرداری و نظام مهندسی نرفته یا همه کور و کر و لال شده بودند؟»
در میانسالی دوباره باید خانه به دوشی کند و این برایش خیلی سنگین است. داروندارش را داده برای خرید همین سقف. به دوست و آشنا رو زده برای جمعکردن پول خرید خانه و حالا همهچیز روی هواست. «مسئولان طوری اظهار بیاطلاعی میکنند انگار این ساختمان روی نقشه اهواز نبوده جای دیگر ساختند و آوردند اینجا.»
چرا «باوی» دستگیر نمیشود؟
به روایت ساکنان ۶۰درصد سازه ایراد دارد، اما عدهای مدعیاند اتفاق خاصی نیفتاده. یکی دو تا بتن شکسته است که چیز مهمی نیست. تعدادی هم ترک به ساختمان افتاده که اگر ساختمان نما شود، این ترکها به چشم نمیآید. «اینها میدانند «باوی» کجاست، کار و محل زندگیاش کجاست. «دوسال است ما اینجا ساکن شدیم، اینها فقط میخواهند اینجا را تخریب کنند تا همه چیز تمام شود، اما اینکه کی بسازند معلوم نیست.» دو سال پیش او هم از «ملاثانی» راهی خیابان «آذین» شد تا در خانه خودش زندگی کند.
«میرویم فرمانداری «باوی» زودتر از ما آنجا بوده. رفته بود برای خاکریز زدن (اصطلاحی عامه میان اهوازیها).» ساکنان مجتمع معتقدند دست «باوی» با عدهای وصل است که از او حمایت میکنند. ««باوی» سنگاندازی میکند که کارهای اداری پیش نمیرود. این آدم را بازداشت کنند تا کارها پیش برود و به نتیجه برسد.»
مدرسه دخترانه محله پناه اهالی
خبر ناامن بودن مجتمع «عدالت۲ »که رسانهای شد، فرمانداری، استاندار، شهردار و … رفتند سری به ساکنان مجتمع بزنند. «حتی نماینده رئیسجمهوری هم آمد. پلاکها، طبقات و نام ساکنان را ثبت کردند و یک لیست نوشتند.»
همین رفتوآمدها کمی امیدوارشان کرده که صدایشان شنیده شده و شاید کسی کاری براشان انجام دهد. «بدبختی که یکی دو تا نیست. هر بار از آسمان یک بلایی سرمان نازل میشود. لیست نوشتند اما میگویند به کسانی که از تعاونی شرکت خانه خریدند خانه میدهند. بدبخت کسی که از فرد خانه خریده، چه خاکی سرش بریزد؟» سوالی که تنها یک جواب تا امروز داشته؛ ما کاری برایشان نمیتوانیم کنیم.
اینکه ساختوساز و زیرسازی مجتمع غیراصولی و غیرقانونی بود دیگر برای همه محرز شده. مدرسه دخترانه نزدیک مجتمع پناه بیخانمانشدههای «عدالت۲» شده است. «مدیر مدرسه راضیشده اهالی فعلا آنجا ساکن شوند.» ساکنان از مسئولان شهرشان گلایه دارند. گلایه از اینکه در این مصیبت فکری به حالشان نمیکنند. «فرماندار و استاندار نمیتوانستند تاکید کنند این مدرسه چند ماه در اختیار اهالی باشد تا سروسامان بگیرند؟»
۸۰خانوار ساکن ساختمان نیمهکاره ۱۵۴واحدی
چند روزی است سقف خانههایشان به قدوقامت چادرهای مسافرتی درآمده. از کمی دورتر ساختمان سفید بدقواره را به نظاره نشستهاند. دمای ۵۰درجه اهواز هم حریف اهالی نشده برای پناه بردن به سقفهای دلهرهآور «عدالت ۲». تیکتاکهای ثانیهشمار ساعتها دلشوره میاندازند به دل چادرنشینان ۳۰۰دستگاه اهواز. تیکتاکهایی آمیخته به دلشوره آواری دیگر شاید نه به تلخی متروپل.
ساختمان عدالت ۲ قد کشید تا کام برخی را شیرین کند از صاحبخانه شدن. ساختمان بدهیبتی که قرار بود تا ۶طبقه خودش را بالا بکشد، اما وسوسه امانش را برید و هشت طبقه شد. تعاونی بیمارستان ابوذر، بانی قد کشیدن عدالت ۲ شد در میانه ۳۰۰ دستگاه اهواز. ساختمانی که پایان کار به خود نمیبیند. ساختمان نیمهکاره ۱۵۴واحدی اما سقفشده برای ۸۰ خانوار.
زیادهخواهی سازنده به سنگینکردن بار ساختمان خلاصه نشده و مغازهها از هشت خودشان را به ۱۶ مغازه رساندهاند برای سود بیشتر سازنده. مغازههایی که فضای لابی ساختمان را به نام خود زدهاند برای رونق جیب سازنده.
سال ۹۳-۹۲ در میانه خیابان «آذین» قد کشید، ساختمانی که گفته میشود تمام تاسیساتش ایراد دارد و کارشناسان آنها را تایید نمیکنند. عدالت ۲ تزیینشده با کابلهایی که برق صلواتی را به خانهها میبرند. اداره گاز هم صحه گذاشته بر ایمننبودن ساختمان و مناسبنبودن لولههای به کار رفته در ساختمان.
زیادهخواهی سازنده به سنگینکردن بار ساختمان خلاصه نشده و مغازهها از هشت خودشان را به ۱۶ مغازه رساندهاند برای سود بیشتر سازنده. مغازههایی که فضای لابی ساختمان را به نام خود زدهاند برای رونق جیب سازنده.
سکونت از سرناچاری!
چهارصدونه ساختمان ناایمن کنایه زدهاند به متروپل که در اهواز جاخوش کردهاند. به روایت رئیس سازمان آتشنشانی یکهزار و ۲۵۰ ساختمان با ناایمنی متوسطاند و ۴۴۶ مورد ساختمان با ناامنی کم. در میان خطرناکها نامهایی چون سیتیسنتر مهزیار، پاساژ فردوسی، سیتیسنتر خلیجفارس، پاساژ کارون و پارکینگ طبقاتی مهزیار به چشم میخورد. اگرچه پاساژ علیاری و فرهنگسرای سینما، بیمارستان رازی، بیمارستان امیرکبیر و بیمارستان سلامت هم جزو خطرناکها نام برده شدهاست.
نامهایی که شبکههای اجتماعی را پُر کرد از واکنش شهروندان. رئیس کمیسیون حقوقی و املاک شورای شهر اهواز اما به این نامها واکنش نشان داد. او به آمار ارایهشده انتقاد داشت. او گفته بود که ادعا شده ۳۶۰ ساختمان شبیه به متروپل در اهواز وجود دارد. «ادعایی که اگر نتوان ثابت کرد، میتواند به دلیل ایجاد جو ناامنی در شهر مورد پیگرد قانونی قرار بگیرد.
بنا به گفته رئیس سازمان نظام فنی مهندسی خوزستان اسکلت و سفتکاری ساختمان در سال ۹۲ تمام شده. کوروش خواجوی گفته بعضی از قسمتهای این ساختمان توسط مالکان در سال ۹۷ نازککاری شده است. خواجوی از ساختمان «عدالت۲» بهعنوان کارگاه ساختمانی که تنها ۶۰درصد پیشرفت فیزیکی به خود میبیند نام برده. دستگاههای خدماترسان (آب، برق، گاز و…) به این ساختمان انشعاب ندادهاند. انشعابات آب، برق و… ساختمان غیرقانونی است.
«عدالت۲» با گذشت حدود هشت سال هنوز پایانکاری به خود نمیبیند، اما سقف خانهها شده مأمن اهالی. خواجوی معتقد است ساکنان از سرناچاری این ملک را خریدهاند. به اعتقاد او از ظواهر ساختمان هم میتوان پی برد این مجتمع قابل سکونت نیست.
پای چند بازنشسته در میان است!؟
«تعاونی بیمارستان ابوذر هیچ ارتباط حقوقی با بیمارستان ابوذر و دانشگاه ندارد.» به گفته مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی اهواز چند نفر از بازنشستگان بیمارستان ابوذر اهواز بهطور قانونی موفق به دریافت مجوز تعاونی مسکن میشوند. به گفته علیرضا نجفی این افراد به صورت خصوصی اقدام به فعالیت میکنند. گویا استفاده از پسوند بیمارستان ابوذر صرفا به دلیل ارتباط کاری بازنشستگان موسس تعاونی با این بیماستان است و بس.
ساختمان «عدالت۲» سال ۹۲ هم خبرساز شده، البته به دلیل فرونشست فندانسیون. اما در کمال حیرت شهردار وقت به نامهنگاری با سازمان فنی و مهندسی و سبکسازی و رفع خطر اکتفا کرده است. چون بنابر اظهارات شهردار فعلی این ساختمان همچنان پایانکار ندارد.
خرید، کرایه یا پرداخت پول به نرخ روز!
«عدالت۲»، ساختمانی گره خورده با میلگردهای پوسیده، ستونهای فرسوده و ترک خورده و راهپلههای بدون حفاظ. به گفته شهردار منطقه ۸ شهرداری اهواز این ساختمان در سال ۸۷ پروانه ساختوساز گرفته است. «محمدرضا قنواتی» به «شهروند » میگوید: «از سال ۹۰ تا ۹۴ توقف عملیات آن صادر شد. اگرچه مالک بیتوجه به اخطارها، ساختوساز را ادامه داده است.»
«قنواتی» استحکام ساختمان را قابل قبول نمیداند. «چاله آسانسور حفاظ ندارد. دور راهپلهها در زیرزمین حفاظ نیست. برق در چاله آسانسور آویزان مانده و انشعابات غیرمجاز است.» دو شاید هم سه روز پیش بود که «عدالت۲» حکم تخلیهاش را گرفت. حکمی که منطقه ۸ شهرداری اهواز برای پلمپ ساختمان صادر کرد. «تخلیه مجتمع را به تمام ساکنان و مالک ساختمان ابلاغ کردم، چراکه این ساختمان از نظر ما محیط کارگاهی و خطرناک است.»
به گفته «قنواتی» ساکنان با شرایط به وجود آمده انتظار دارند شهرداری، استانداری برای آنها خانه بخرد. «در شرایط مشابه و با در نظر گرفتن ناایمن بودن ساختمان مالک موظف به خرید خانه برای ساکنان است. در چنین شرایطی مالک موظف به است یا برای ساکنان خانه کرایه کند یا پولشان را به روز پرداخت کند.»
نظر شما